Peter Pan Sendromu : Hiç Büyümek İstemiyorum!

Peter Pan Sendromu : Hiç Büyümek İstemiyorum!

Peter Pan Sendromu : Hiç Büyümek İstemiyorum! Peter Pan\’i hayatımızın herhangi bir evresinde mutlaka ya okumuşuzdur ya da izlemişizdir. Peter Pan\’in konusu nedir? Peter Pan İskoç romancı  J.M.Barrie\’nin yazmış olduğu bir çocuk kitabı. Peter Pan hiç büyümek istemeyen haylaz bir çocuk. Roman boyunca yazar onu hep büyümekten korkar diye tanımlar ve Peter Pan de buna uygun olarak gerçekten de hep küçük bir çocuk olarak kalır ve Neverland\’e gider.

Neverland  aslında var olmayan ülke anlamındadır. Peter Pan ve takımı  Kaptan Hook ile sürekli mücadele eder ve bu mücadeleler sırasında yanında Peter Pan\’in arkadaşları da vardır. Wendy, Tinker Bell gibi isimler Peter Pan\’in yoldaşlarıdır. Wendy büyümekten korkan Peter Pan\’e rehberlik yapar hatta ona hep anaç bir şekilde yaklaşır.  Peter Pan o kadar ünlenir ki bir psikolojik sendroma isim bile verir.  İlk sendrom 1983 senesine rastlar. Dan Kiley tarafından büyümek istemeyen, büyümekten sürekli kaçınan danışanına \’Peter Pan\’ yakıştırması yapılır ve o günden bugüne bu sendrom Peter Pan sendromu olarak isimlendirilir.

Peter Pan Sendromu Nedir?

Peter Pan sendromuna yakalanan kişiler yetişkin insan olmanın sorumluluğunu almak istemez. Peter Pan sendromlu kişilerin yaşları arttıkça sorumluluk duygusu azalmaya başlar. Yetişkin bir birey olmanın sorumluluklarını taşıyamazlar ve sürekli çocuk gibi davranmaya çalışırlar. Genelde bu sendroma yakalanan kişilerin 25-40 yaş arasındaki erkekler olduğunu biliyoruz.

Yaşımızın gerektirdiği sorumluluklardan kaçınmaya çalışmak ya da sürekli onları geçiştirmek mutlu bir hayat sürmemizi de engelliyor. Peter Pan sendromuna yakalanan bireyler aile kurma olgusundan da korkarlar. Büyük bir aile kurmak, ailenin sorumluluğunu üzerine almak hatta kendi kurduğu ailedeki büyük insan olma düşüncesi bile Peter Pan sendromundan muzdarip kişilere korkunç gelir. Peter Pan sendromuna yakalanan kişilerin en korkulu rüyası evlenmek ve çocuk sahibi olmaktır. Evlenmek ve çocuk sahibi olmanın işleri ciddiye bindirmesinden korkmaları ve resmi olarak da çocukluktan çıkma olarak görmelerinden dolayı bu durum onlar için gerçek dünyaya dönüş bileti gibidir ve sürekli kaçınılan bir durumdur.

Peter Pan Sendromunun Belirtileri Nelerdir?

1. Peter Pan sendromundan muzdarip kişiler hayatlarında parayı yöneten kişi olmaktan kaçınırlar. Ellerine geçen parayı çok hızlı bir şekilde tüketmeye meyilli olabilirler. Para harcama ve parayı tutma konusunda becerileri gelişmemiştir.
2. Peter Pan sendromlular kariyer yapmakta da oldukça zorlanırlar çünkü onlara göre aynı iş sektöründe devamlılığı sağlamak da korkunçtur. Sürekli yer değiştirme eğilimi içerisindedirler ve değişiklikten çok hoşlandıkları için bulundukları yerde devamlı ve sağlam bir kariyer oluşturamazlar.
3. Gerçekçi olmayan konuşmalar yaparlar. Gerçeklik algılarını o kadar yitirmişlerdir ki adeta hayallerde yaşarlar ve hayallerini de çok gerçekçi temellendirmelere dayandırıp kısa süreli mutluluk sağlarlar.
4. Gelecekten sürekli korkuyla bahsederler. Çünkü gelecek onlar için bilinmezdir ve bilinmezlikten korku duyarlar. Bilinmezlik duygusu da onlara aslında sorumluluğu çağrıştırır. Bu yüzden geçmişte yaşarlar ve geçmişin zaten çoktan bitmiş olma duygusu kendilerini güvende hissetmelerine sebep olur.
5. Herhangi bir olumsuzluk ya da başarısızlıkla karşılaştıkları zaman mutlaka başkalarını suçlarlar. Kendilerinin herhangi bir olayda başarısız olmaları onları gergin hissettirir hatta bu başarısız ya da olumsuzluğun kendilerinden kaynaklı olmasını istemedikleri için sürekli birilerini suçlama eylemi içerisinde bulunurlar.

Peter Pan Sendromunun Temelinde Hangi Düşünce Var?

Peter Pan sendromunun temelinde aşırı korumacı bir aile yapısı yer alıyor aslında. Küçük yaşlardan beri her türlü ihtiyaçları ve istekleri aileleri tarafından karşılanan çocuklar sorumluluk bilincinden yoksun bir halde büyüyorlar ve bu da sonraki yaşamlarında sürekli olarak karşılarına çıkıyor. Küçük yaşta birey olma duygusunu tatmamış gençler ileriki yaşlarında da birey olmayı kabul edemiyorlar ve geçmişte yaşamayı kabulleniyorlar.

Peter Pan sendromundan muzdarip bireyler aşk olgusundan da bu sebeple kaçarlar çünkü aşık olma düşüncesi, biriyle bir hayatı paylaşabilme fikri onları tedirgin hisseder. Hayatlarının her döneminde bireysel olmaya o kadar alışmışlardır ki kalplerini birilerine açma düşüncesi hatta onların da hayatlarındaki varlığını kabul etmeyi bir türlü kafalarında bir yerlere oturtamazlar. Çocuk olmak ya da çocuk hissedebilmek bence de çok kıymetli bir olgudur fakat her şey tadında güzeldir bu yüzden gerektirdiği kadar çocuk yeri geldiğinde de yetişkin biri olmayı unutmayın. Hayattan keyif almada çocuk; sorumluluk almada yetişkin olarak davrandığınız bir hayat dilerim.

En yeni içerikler hakkında bilgi sahibi olmak İçerik Sitesi Instagram hesabımızı takibe alabilirsiniz.

Diğer içerikler için ana sayfamıza göz atabilirsiniz.

Sosyal İçerik Platformu